FASCINATION ABOUT مجله باز

Fascination About مجله باز

Fascination About مجله باز

Blog Article

پس کرست‌ها را بسوزانید! … نه، نه نهنگ‌ها را نجات نمی‌دهید، دیگر هرگز به استخوان نهنگ نیاز نخواهید داشت.

به مؤلفان مقالات این مجلات حق‌الزحمه‌ای پرداخت نمی‌شود.[۳]

در سال ۱۹۷۱، بیانکا جگر، فعال و هنرپیشه، سنت شکنی کرد و در مراسم عروسی کاتولیک خود یک ژاکت دوزدار ایو سنت لوران اسموکینگ پوشید که زیر آن چیزی به تن نداشت. دبی هری خواننده، ترانه‌سرا، مدل و بازیگر به دلیل استفاده از سوتین در دهه ۱۹۷۰ شهرت داشت.

هر شخصی که تا کنون مجله‌ای را در دست گرفته باشد، با فهرست مجله اشنا است. طراحی فهرست مجله اهمیت زیادی دارد و طراحان اغلب سعی می‌کنند آخرین قسمتی که در مجله طراحی می‌کنند، بخش فهرست مطالب آن باشد.

بازار مجهز به سپر امنیت است که برنامه‌ها را توسط آنتی ویروس‌ها بررسی کرده و به محض شناسایی برنامه‌ی مخرب، به کاربر اعلام می‌کند که آن برنامه را از دستگاه خود پاک کند.

[۱۳۸] این پرونده به کارفرمایان و شرکت‌ها در آلمان این امکان را می‌دهد تا از کارمندان زن خود بخواهند که سوتین بپوشند و کارمندان زن را که این قانون را رعایت نمی‌کنند اخراج کنند.[۱۳۹]

[۴۳][۴۴] در برخی از زنان، یک سینه کمی بزرگتر از دیگری است. عدم تقارن آشکار در اندازه سینه در ۲۵ درصد از زنان رخ می‌دهد.[۴۵]

نویسنده ژرمن گریر، ۱۹۷۲، فمینیست و مخالف صریح سوتین. در طول دهه ۱۹۶۰، تعداد کمی از فمینیست‌ها بدون سینه بند بودن را پذیرفتند.

در زیر برخی از نمونه‌کارهای طراحی فهرست مجله خارجی را ملاحظه می‌فرمایید:

سابینا سوکول، نویسنده و تأثیرگذار اجتماعی به این دلیل که هرگز سوتین نپوشیده است، شناخته شده است.[۹۸] او دلیل این کارش را به ناراحتی نسبت می‌دهد.[۹۹]

سنی که دختران برای اولین بار سوتین می‌پوشند گاهی بحث‌برانگیز است.[۱۲۷] در فرهنگ‌های غربی که ارزش زیادی برای جوانان قائل هستند، سوتین برای زنان در هر سنی با تأکید بر توانایی آنها برای حفظ ظاهر جوانی به بازار عرضه می‌شود.[۱۲۸]

این دربارهٔ آزادی است، دربارهٔ آزادی است، دربارهٔ برابری است. من واقعاً نمی‌دانم که سینه‌های من چه ربطی به آن دارند.»[۸۹]

اما کاهش فروش به دلیل کاهش شدید فروش گن بود که website این تأثیر منفی افزایش محبوبیت جوراب شلواری و مینی‌ژوپ بودن است.[۹۰]

این روند، به ویژه به نفع کشورهای در حال توسعه است که در حالت عادی به دلیل بالا بودن هزینه اشتراک، امکان دسترسی به مجلات علمی را ندارند و بدین وسیله می‌توانند خلأ دسترسی به اطلاعات را تا حدودی جبران نمایند.[۲]

Report this page